طبقه بندی موضوعی

وکالت در حقوق ایران

 

استعفای وکیل

 

وکیل در صورتی می تواند استعفا دهد که عقد وکالت از عقود جایز باشد والا اگر عقد وکالت مطابق ماده 10 قانون مدنی باشد وکیل وقتی می تواند استعفاء دهد که چنین حقی در عقد شرط شده باشد.

اینکه آیا وکیل مکلف است استعفای خود را به اطلاع اصیل برساند بستگی به این دارد که ماهیت حقوقی استعفاء را چگونه ارزیابی کنیم.ماهیت حقوقی استعفاء ایقاع است . چرا که استعفاء همان فسخ است و فسخ از جمله ایقاعات است . در ایقاعات علی القاعده نیازی نیست که چیزی به اطلاع طرف رسانده شود . بنابراین وکیل علی القاعده مکلف نیست که استعفای خود را به اطلاع اصیل برساند . البته باید توجه داشت که وکیل در صورتی می تواند حق فسخ خود را در عقد وکالت اعمال کند که خسارتی به دیگری نرسد. در صورتیکه این اعمال حق از طرف وکیل موجب خسارت به اصیل شود مطابق قاعده کلی باید وکیل را مکلف کرد که آنرا به اصیل اطلاع دهد. ماده 36 قانون وکالت 1316در این رابطه وکیل  را مکلف کرده است که در صورتیکه استعفا می دهد آنرا به اطلاع دادگاه و موکل برساند و الا مسئول خواهد بود.

با توجه به موارد فوق می توان گفت که وکیل مکلف نیست که استعفای خود را به اطلاع اصیل برساند مگر اینکه عدم اطلاع اصیل از استعفای وکیل موجب خسارت شود در آن صورت وکیل مکلف است که استعفای خود را اطلاع دهد.

باید توجه داشت که اطلاع دادن استعفای وکیل شرط صحت استعفاء (فسخ) نمی باشد . چرا که وکیل بمحض اینکه استعفا می دهد عقد وکالت فسخ میشود و اطلاع دادن آن فسخ تنها یک وظیفه می باشد و ربطی به فسخ عقد وکالت ندارد . در صورتیکه در انجام وظیفه (اطلاع استعفاء) قصور شود وکیل مسئول خسارت ناشی از آن خواهد بود.